βύσσινος
πόθῳ δὲ τοῦ θανόντος ἠγκιστρωμένη ψυχὴν περισπαίροντι φυσήσει νεκρῷ → pierced by sorrow for the dead shall breathe forth her soul on the quivering body
English (LSJ)
η, ον,
A made of βύσσος, σινδὼν β. fine linen bandage, used for mummy-cloths, Hdt.2.86; for wounds, Id.7.181; πέπλοι A.Pers. 125 (lyr.), E.Ba.821; φάρος S.Fr.373; ὀθόνια β. OGI90.17 (Rosetta), PStrassb.91.16 (i B. C.), Aristeas 320; β. περιβόλαια PStrassb.91.9 (i B. C.); βύσσινον, τό, LXX Es.1.6 (pl.), al., Apoc.19.8; ὀθόνια καὶ βύσσινα PHolm.15.26. II = πορφυροῦς, Hsch.
German (Pape)
[Seite 468] aus Byssus gemacht, πέπλωμα Aesch. Spt. 1041; vgl. Pers. 129; Eur. Bacch. 819; σίνδων Her. 2, 86; Ath. VI, 255 c.
Greek (Liddell-Scott)
βύσσινος: -η, -ον, κατεσκευασμένος ἐκ βύσσου, σινδὼν β., λεπτὴ λευκὴ σινδὼν ἐν χρήσει πρὸς περιτύλιξιν τῶν τεταριχευμένων σωμάτων, Ἡρόδ. 2. 86· διὰ πληγάς, ὁ αὐτ. 7. 181· πέπλοι Αἰσχύλ. Πέρσ. 125· φάρος Σοφ. Ἀποσπ. 342· ὀθόνια β., πληρωνόμενα ὡς φόρος ἐν Αἰγύπτῳ, Συλλ. Ἐπιγρ. 4697. 18.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
fait du lin le plus fin.
Étymologie: βύσσος.
