μονόκωπος
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
English (LSJ)
ον,
A with one oar: poet., with one ship, E.Hel.1128 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 203] allein rudernd, ἀνήρ, Eur. Hel. 1139.
Greek (Liddell-Scott)
μονόκωπος: -ον, ὁ ἔχων μίαν μόνον κώπην· ποιητ., ὁ ἔχων ἓν μόνον πλοῖον, Εὐρ. Ἑλ. 1128.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui rame seul ; qui n’a qu’une rame.
Étymologie: μόνος, κώπη.