prooemium
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
Latin > English (Lewis & Short)
prŏoemĭum: ii, n., = προοίμιον.
I An introduction, preface, proem (class.; syn.: exordium, principium): quod principium Latine vel exordium dicitur, majore quădam ratione Graeci videntur προοίμιον nominasse: quia a nostris initium modo significatur, illi satis clare partem hanc esse ante ingressum rei, de quă dicendum sit, ostendunt ..certe prooemium est, quod apud judicem, priusquam causam cognoverit, prosit, Quint. 4, 1, 1; cf. id. 4, 1, 53; 2, 13, 1; 3, 9, 1; 3, 11, 28 et saep.: citharoedi prooemium, prelude, Cic. de Or. 2, 80, 325: longo et alte petito prooemio respondere, id. Clu. 21, 58' volumen prooemiorum . .prooemio abuti prooemium exarare, desecare, agglutinare, id. Att. 16, 6, 4: legis prooemium, id. Leg. 2, 7, 16.—
II Transf., in gen., a beginning (poet.): rixae, Juv 3, 288.
