Ἀρκάς

Greek (Liddell-Scott)

Ἀρκάς: -άδος, ὁ, ὁ κάτοικος τῆς Ἀρκαδίας, πληθ. Ἀρκάδες, Ἰλ. Β. 611· ὡσαύτως ὡς ἐπίθ. ὁ, ἡ, Ἀρκὰς κυνῆ, «Ἀρκαδικὸς πῖλος» Ἡσύχ. (Σόφ. Ἀποσπ. (251) 262): ― Ἀρκᾰδία, ἡ, ἡ χώρα, Ἰλ.· ἐντεῦθεν -ίηνδε Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1052· -ίηθεν ὁ αὐτ. Α. 161· Ἀρκᾰδικός, ή, όν, ὁ ἐξ Ἀρκαδίας, Μένανδ. ἐν «Τροφωνίῳ» 1. 8.

French (Bailly abrégé)

άδος (ὁ, ἡ)
1 roi des Arcadiens;
2 Arcadien ; οἱ Ἀρκάδες les Arcadiens.
Étymologie: DELG ἄρκτος ; les Arcadiens se considéraient comme descendants de l’ourse Callisto et allaient au combat revêtus d’une peau d’ours.

English (Autenrieth)

άδος: Arcadian, inhabitant of Arcadia, Il. 2.611.

English (Slater)

Ἀρκᾰς
   1 Arcadian (Αἴπυτος）ὃς ἀνδρῶν Ἀρκάδων ἄνασσε Φαισάνᾳ (O. 6.34) ὅσα τ' Ἀρκάσινἀνάσσων μαρτυρήσει Λυκαίου βωμὸς ἄναξ (Ἀρκάσι βάσσαις coni. Bergk: locus non sanatus) (O. 13.107) pro subs. οἱ δ' Ἀρκάδες (O. 9.68)