διακονητής
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort – Maeroris unica medicina oratio.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
• Grafía: graf. -νιτής Ephr.Syr.2.176D
1 servidor οὐ λειτουργοῖς τισι καὶ διακονηταῖς ἐχρήσατο Gr.Nyss.Hom.creat.43a.6 (recensio C), cf. Mac.Aeg.M.34.237A, de cierto rango en un monasterio, Ephr.Syr.l.c.
•el que tiene a su cargo un servicio en un monasterio (jardinero, despensero, cocinero), Dor.Ab.Doct.58
•fámulo, Apoph.Patr.M.65.104A, Apoph.Patr.Sys.7.60.2.
2 servidor, asistente de funcionarios o altos dignatarios seglares PMasp.2.3.19, cf. 60.1, PAnt.95.2 (todos VI d.C.).
3 transmisor οὐ διακονεῖ χροιάς, ἔστι δὲ ὁμοίως τῶν τοιούτων (ἀφῆς καὶ ὀσφρήσεως καὶ γεύσεως) δ. Phlp.in de An.449.25.
Greek Monolingual
διακονητής, ο, διακονήτρια, η (Μ) διακονώ
1. υπηρέτης
2. νεαρός καλόγηρος που υπηρετεί ηλικιωμένον καλόγηρο, υποτακτικός.
