διασιλλαίνω
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
English (LSJ)
mock, jeer at, c. acc., Luc.Lex.24; πράγματα καὶ δόγματα Iamb.Protr.21.λά; τινὰ ἐπί τινι Alciphr.3.62.
Spanish (DGE)
1 mofarse, burlarse de τὰ τῶν ἄλλων Luc.Lex.24, αὐτόν Amel.Ep. en Porph.Plot.17, με Alciphr.3.26.1, πράγματα καὶ δόγματα Iambl.Protr.21, cf. Eun.VS 491.
2 estar disgustado Phot.δ 438.
German (Pape)
[Seite 601] verhöhnen, Luc. Lexiph. 24 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
impf. διεσίλλαινον;
se moquer de, railler, acc..
Étymologie: διά, σιλλαίνω.
Greek (Liddell-Scott)
διασιλλαίνω: χλευάζω, σκώπτω, Λουκ. Λεξιφ. 24· ― οὕτω διασιλλόω, Δίων Κ. 59. 25· ἀλλ’ ἀναφέρεται ὡς ἀπαντῶν παρὰ παλαιοτέροις συγγραφεῦσι, Α. Β. 36, Πολυδ. Θ΄, 148.
Russian (Dvoretsky)
διασιλλαίνω: насмехаться, высмеивать (τὰ τῶν ἀλλήλων Luc.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διασιλλαίνω [διά, σιλλαίνω: bespotten] (de hele tijd) bespotten.