ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
(Μ ξανακυλῶ, -άω)παθαίνω υποτροπή σε αρρώστιανεοελλ.1. κυλώ κάτι ξανά2. σκάβω το έδαφος βαθιά, καλλιεργώ τη γη σκάβοντας βαθιά.
