ποιμενάρχης
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
Greek (Liddell-Scott)
ποιμενάρχης: καὶ -αρχος, ου, ἄρχων, ἡγούμενος τῶν ποιμένων, ἐπίσκοπος, Ἐκκλ.˙ ― ἐντεῦθεν -αρχέω, -αρχία, ἡ, αὐτόθι.
Greek Monolingual
και ποιμέναρχος, ο, ΝΜ
ο πνευματικός αρχηγός του εκκλησιαστικού ποιμνίου
μσν.
ο ηγούμενος τών πνευματικών ποιμένων, αρχιερέας, επίσκοπος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποιμήν, -μένος + -άρχης / -αρχος (πρβλ. εθνάρχης, ναύαρχος].
