εθνάρχης
From LSJ
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → But for extreme illnesses, extreme remedies, applied with severe exactitude, are the best (Hippocrates, Aphorism 6)
Greek Monolingual
ο (AM ἐθνάρχης)
αρχηγός έθνους
νεοελλ.
θρησκευτικός, πνευματικός ή πολιτικός ηγέτης που αγωνίζεται για την απελευθέρωση υπόδουλου έθνους ή μέρους του ή ενσαρκώνει τα εθνικά ιδανικά και έχει κύρος σε όλο το έθνος και όχι σε μία μόνο παράταξη
μσν.
στρατηγός, αρχηγός μισθοφόρων στο Βυζάντιο
αρχ.
1. τίτλος Ιουδαίου άρχοντα
2. αυτός που εξουσιάζει τα έθνη.