προσεπιπέμπω
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
send to besides, λογοθέτας Procop.Arc.18.
Greek (Liddell-Scott)
προσεπιπέμπω: ἐπιπέμπω προσέτι, Προκοπ. Ἀνέκδ. σ. 54Β.
Greek Monolingual
Μ ἐπιπέμπω
αποστέλλω επίσης, στέλνω επί πλέον («τοὺς λογοθέτας προσεπιπέμπω», Προκ.).
