στάμνα
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
Greek Monolingual
η, Ν
1. μέτριου μεγέθους πήλινο αγγείο για υγρά και ιδίως για νερό, με λαιμό στενό και κοντό και με μία ή δύο λαβές
2. παροιμ. «πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση [ή για νερό]» — μπορεί να ενεργήσει ριψοκίνδυνα ή απερίσκεπτα κανείς πολλές φορές, αλλά κάποτε θα έχει αποτυχία.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του αρχ. στάμνος, με αλλαγή γένους].
