φύλλιο
From LSJ
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
Greek Monolingual
το / φύλλιον, ΝΑ
νεοελλ.
ζωολ. γένος πτερυγωτών εντόμων της τάξης φάσματα, που είναι τυπικός εκπρόσωπος της οικογένειας φυλλιίδες
αρχ.
1. μικρό φύλλο, φυλλαράκι
2. ονομασία μικρού σκεύους σε σχήμα φύλλου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φύλλον. Η λ., ως όρος της νεοελλ., είναι αντιδάνειο, πρβλ. νεολατ. phyllium].
