ἑλικοβλέφαρος
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own.
English (LSJ)
ἑλικοβλέφαρον, with ever-moving eyes, quick-glancing, epithet of Aphrodite, h.Hom.6.19, Hes.Th.16, Pi.Fr.123.5; of Alcmene, Id.P.4.172.
Spanish (DGE)
(ἑλῐκοβλέφᾰρος) -ον
• Alolema(s): -γλέφᾰρος Pi.P.4.172, Fr.123.8
• Morfología: [gen. -οιο Q.S.13.470]
que gira los ojos, de ojos vivarachos o alegres de Afrodita, Hes.Th.16, h.Hom.6.19, Pi.Fr.123.8, Orph.H.57.4, tal vez de la eólide Eurita, Hes.Fr.11.2, de Leda, Pi.P.4.172, de Maya, Simon.50.2, de Helena, Q.S.l.c.
•interpr. como de hermosos ojos Hsch., Sch.Hes.Th.16b
•o de negros ojos Eust.57.2.
German (Pape)
[Seite 797] mit gewundenen, gebogenen, oder (vgl. ἑλίκωψ) mit leicht beweglichen Wimpern, d. i. mit lebhaften Augen; Aphrodite, H. h. 5, 19; Hes. Th. 16; Pind. frg. 88; Leda, P. 4, 172.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux yeux mobiles ou vifs.
Étymologie: ἑλικός, βλέφαρον.
Russian (Dvoretsky)
ἑλῐκοβλέφαρος: с (красиво) загнутыми ресницами (эпитет Афродиты HH, Hes., Pind. и Леды Pind.).
Greek (Liddell-Scott)
ἑλῐκοβλέφᾰρος: -ον, ἐπὶ γυναικός, ἡ ταχέως κινοῦσα τὰ βλέφαρα, ἡ ῥίπτουσα ταχὺ βλέμμα, χαῖρ’ ἑλικοβλέφαρε, περὶ τῆς Ἀφροδίτης, Ὕμν. Ὁμ. 6. 19, Ἡσ. Θ. 16, Πινδ. Ἀποσπ. 88· περὶ τῆς Λήδας, Πινδ. Π. 4. 304· πρβλ. ἑλίκωψ.
Greek Monolingual
ἑλικοβλέφαρος, -ον (Α)
(για γυναίκα) αυτή που ρίχνει γρήγορες ματιές.
Greek Monotonic
ἑλῐκοβλέφᾰρος: -ον (βλέφαρον), αυτός που έχει γυριστά βλέφαρα, που έχει ζωηρό βλέμμα, σε Ομηρ. Ύμν.
