Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

appetitus

From LSJ

Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous

Euripides, Melanippe Captiva, Fragment 6.11

Latin > English

appetitus appetitus N M :: appetite, desire; esp. natural/instinctive desire

Latin > English (Lewis & Short)

appĕtītus: (adp-), a, um, Part. of appeto.
appĕtītus: (adp-), ūs, m. appeto. *
I An onset, attack, assault: reprimebat barbaricos appetitus, Amm. 30, 5.—Far more freq.,
II Trop.
   A A passionate, eager longing or desire for a thing (in the class. per. perh. only in Cic.): adpetitus voluptatis, Cic. Off. 1, 30, 105: sub te erit appetitus ejus, Vulg. Gen. 4, 7; ib. Ezech. 21, 16.—Hence, without gen.,
   B The power or faculty of desire: duplex est vis animorum atque naturae: una pars in adpetitu posita est, quae est ὁρμή Graece, quae hominem huc atque illuc rapit, altera in ratione, etc., Cic. Off. 1, 28, 101; so id. N. D. 2, 47, 122; id. Div 1, 32.—
   C The passions, appetites: ut adpetitus rationi oboediant, Cic. Off. 1, 29, 102; so id. N. D. 2, 12, 34.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) appĕtītus (adp-), a, um, part. de appeto.
(2) appĕtītŭs¹² (adp-), ūs, m.,
1 penchant naturel, instinct appetitus ou appetitus animi, au sing. ou au pl., grec ὁρμή : [chez les hommes] Cic. Fin. 2, 32 ; 5, 41 ; Off. 1, 101, etc.; Nat. 2, 34 ; [chez les animaux] Fin. 5, 42 ; Nat. 2, 122
2 désir de qqch. [avec gén.] : Cic. Off. 1, 11 ; 1, 105 ; Tusc. 4, 62 ; (animalia) quæ habent suos impetus et rerum appetitus Cic. Off. 2, 11, (les animaux) qui ont leurs instincts et leurs désirs.

Latin > German (Georges)

appetītus, ūs, m. (appeto), I) das Losgehen auf etw., der Angriff, Plur. bei Amm. 30, 5, 2. – II) übtr. das Begehren, Verlangen, der Trieb, das Trachten nach etwas, appetitus, quae est ὁρμώ Graece, Cic.: perturbatio est appetitus vehementior, Cic. – m. Genet., unde oriantur rerum appetitus, Cic. de nat. deor. 2, 29: voluptatis, Cic.: alienae rei, Pacat.

Latin > Chinese

appetitus, us. m. :: 嗜。 慾。Contrahere vel continere vel remittere vel sedare appetitus 克私欲。自守。