ἀκίχητος

English (LSJ)

[ῐ], ον, A not to be reached, unattainable, ἀκίχητα διώκων Il. 17.75; μεταθεῖν Ael.NA4.52; not to be overtaken, swift, ἀκίχητος ἀΐσσειν Nonn.D.45.236, cf. Tryph.333. II not to be reached by prayer, inexorable, ἤθεα A.Pr.186.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [-ῐ-]
I 1inalcanzable ἀκίχητα διώκων Il.17.75, μεταθεῖν Ael.NA 4.52, ὀρνίθων πορείη Nonn.D.1.143, αἰών Nonn.Par.Eu.Io.8.35, de Dioniso ἀίξας ἀ. Nonn.D.45.236, de Cristo, Nonn.Par.Eu.Io.8.59, 12.1, ἄχρονος ἦν, ἀκίχητος Nonn.Par.Eu.Io.1.1.
2 inaccesible, incognoscible ἤθεα καὶ κέαρ A.Pr.184.
II adv. -α de modo inalcanzable, sin rastro πλαζομένης ἀκίχητα Nonn.D.9.294.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qu’on ne peut atteindre, insaisissable;
2 sur qui l'on n’a pas prise, inexorable.
Étymologie: ἀ, κιχάνω.

Russian (Dvoretsky)

ἀκίχητος:
1) недосягаемый, неуловимый Hom.;
2) недоступный, неумолимый (ἤθεα Διός Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀκίχητος: [ῐ], -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ φθάσῃ, νὰ ἐπιτύχῃ, ἀκίχητα διώκων, Ἰλ. Ρ. 75· μεταθεῖν, Αἰλ. περὶ Ζ. 4, 52. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, ἀπρόσιτος, ἄκαμπτος, ἀδυσώπητος, Αἰσχύλ. Πρ. 184.

English (Autenrieth)

(κιχάνω): unattainable; ἀκίχητα διώκων, Il. 17.75†.

Greek Monolingual

ἀκίχητος, -ον (Α) κιχάνω
1. ακατόρθωτος
2. άκαμπτος, σκληρός, απρόσιτος.

Greek Monotonic

ἀκίχητος: [ῐ], -ον (κιχάνω),
I. αυτός που δεν φθάνεται, ανέφικτος, σε Ομήρ. Ιλ.
II. λέγεται για πρόσωπα, αυτός που δεν προσεγγίζεται με ικεσίες ή παρακλήσεις, αμείλικτος, σκληρός, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

κιχάνω
I. not to be reached, unattainable, Il.
II. of persons, not to be reached by prayer, inexorable, Aesch.