avaritia

Latin > English

avaritia avaritiae N F :: greed, avarice; rapacity; miserliness, stinginess, meanness

Latin > English (Lewis & Short)

ăvārĭtĭa: ae, f. avarus,
I a greedy desire for possessions, greediness, avarice, covetousness (opp. abstinentia, Suet. Dom. 9; periphrastically, pecuniae cupiditas, id. Vesp. 16; syn.: aviditas, cupido).
I Lit.: Est autem avaritia opinatio vehemens de pecuniā, quasi valde expetenda sit, inhaerens et penitus insita, Cic. Tusc. 4, 11, 26: avaritia est injuriosa appetitio alienorum, Auct. ad Her. 4, 25: avaritiam si tollere voltis, mater ejus est tollenda luxuries, Cic. de Or. 2, 40, 171: avaritia hians et imminens, a gaping and eager avarice, id. Verr. 2, 2, 54: pueris talorum nucumque avaritia est: viris auri argentique et urbium, Sen. Const. 12: avaritiae (sc. nimiae parsimoniae) singulos increpans, Suet. Calig. 39 et saep.—In plur.: omnes avaritiae, every kind of selfishness, Cic. Fin. 4, 27, 75. —
II Transf., of eagerness for food, gluttony: Quam siquis avidus poscit escam avariter, Decipitur in transennā avaritia sua, Plaut. Rud. 4, 7, 13.—Trop.: avaritia gloriae, eager desire for renown or glory, Curt. 9, 2.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ăvārĭtĭa,⁸ æ, f. (avarus),
1 vif désir, convoitise, avidité : [en gén.] Pl. Rud. 1239 ; Sen. Const. 12, 2 ; Curt. 9, 2, 9
2 [en part.] avidité d’argent, cupidité : omnes avaritiæ Cic. Fin. 4, 75, toutes les formes de la convoitise ; per avaritiam Cic. Com. 21, par cupidité ; cf. Pomp. 39 ; Mur. 20 ; Phil. 2, 97 ; avaritia inhians Cic. Verr. 2, 2, 134, convoitise toujours béante, insatiable || avarice : Pl. Capt. 287 ; Ter. Phorm. 358 ; Her. 4, 50 ; Cic. Fl. 85 ; CM 66 ; Off. 2, 64.

Latin > German (Georges)

avāritia, ae, f. (avarus), I) jede unmäßige Begierde, die Gier, v. der Eßgier, Plaut rud. 1239: talorum nucumve et aeris minuti, Sen. de const. sap. 12, 2: temporis, Geizen mit d. Z., Sen. de brev. vit. 3, 1: gloriae, Ruhmgier, Curt. 9, 2 (7), 9. – II) insbes., die Habsucht, Habgier, Geldgier, der Geldgeiz (vgl. Cornif. rhet. 4, 35. Cic. Tusc. 4, 26; Ggstz. liberalitas, Cic. Flacc. 89. Plin. ep. 9, 30, 2: Ggstz. innocentia, Caes. b. G. 1, 40, 13: Ggstz. luxuria, Liv. 34, 4, 2. Sen. ep. 94, 13; 108, 12. Tac. hist. 2, 62: Ggstz. luxus, Tac. ann. 4, 14: Ggstz. prodigalitas, Sen. de rem. fort. 10, 6. vol. 3. p. 452 H.: cupiditas atque avaritia, Ggstz. abstinentia, Suet. Dom. 9, 1), ardens, Cic.: hians et imminens, Cic.: insanabilis, Sall.: caecus avaritiā, Sall. u. Liv., cupiditate atque avaritiā, Cic.: avaritiae cupido, Aur. Vict.: avaritia bellorum mater, Iustin.: prima scelerum mater avaritia, Claud.: propter avaritiam ipsius, Plaut.: avaritia pecuniae studium habet, Sall.: neque avaritiam neque sordes obiciet vere quisquam mihi, Hor.: avaritia parsimoniae nomine lenietur, Quint.: ardere avaritiā, Cic.: avaritiam constringere fenebribus legibus, Liv.: avaritiā omnium fortunas devorare, Cic.: omnia avaritiae atque pecuniae causā facere, Cato fr.: avaritiam exuere, Tac.: alqm increpare avaritiae, Suet.: avaritiā perire, Cic.: avaritiam relaxare (Ggstz. luxuriam astringere), Sen.: avaritiam sanare, Sen. – verb. sordes et avaritia od. avaritia ac sordes, schmutzige (gemeine) Habsucht, Tac. hist. 1, 52 u. 60: extremae avaritiae et sordis infimae infamis homo, Apul. met. 1, 21. – Plur., omnes avaritiae, alle Arten der H., Cic. de fin. 4, 75.