defatigo

Latin > English (Lewis & Short)

dē-fătīgo: or dē-fĕtīgo, āvi, ātum, 1,
I v. a., to weary out, tire a person; to fatigue; to exhaust. (For syn. cf.: fatigo, fessus, lassus, langueo, languidus, defessus. —Freq. and class.)
I Lit.
   (a)    Act.: cum crebro integri defessis succederent nostrosque assiduo labore defatigarent, Caes. B. G. 7, 41, 2; cf.: exercitum Pompeii quotidianis itineribus, id. B. C. 3, 85, 2; Suet. Caes. 65 et saep.: se, Plaut. Trin. 2, 1, 2; Ter. Ad. 4, 1, 3.—
   (b)    Pass.: opus faciam ut defatiger usque, ingratiis ut dormiam, Ter. Eun. 2, 1, 14: defatigatus vulneribus, Cato ap. Gell. 3, 7, 19: defatigatus, Caes. B. G. 1, 40, 8; and opp. integer, id. ib. 5, 16 fin.; 7, 85, 7; id. B. C. 3, 40, 2: defatigatus est populus nimis, Vulg. 1 Reg. 14, 31.—*
   B Transf.: ubertate nimia prioris aevi defatigatum et effetum solum, exhausted, Col. 1, praef. § 1.—
II Trop.
   (a)    Act.: deos suppliciis, votis, precibus, etc., Afran. ap. Non. 398, 23: ne te adolescens mulier defatiget, Ter. Ph. 5, 3, 11: censores, judices, Cic. Leg. 3, 12 fin.—
   (b)    Pass.: te nec animi neque corporis laboribus defatigari, Cic. Fam. 14, 1; id. de Or. 2, 41, 177; Plaut. Epid. 1, 2, 15: numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam, etc., Cic. de Or. 3, 36, 145; cf. id. Brut. 22, 86.—Once with inf.: nec defatigabor permanere in studio libertatis, Lentulus ap. Cic. Fam. 12, 14 fin.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēfătīgō¹¹ (dēfĕ-), āvī, ātum, āre, tr., fatiguer, lasser, épuiser : Cæs. G. 7, 41, 2