receptio
Latin > English (Lewis & Short)
rĕceptĭo: ōnis, f. recipio.
I A receiving, reception: quid tibi huc receptio ad te est meum virum? Plaut. As. 5, 2, 70 (cf., for the construction, accessio, aditio, curatio, tactio, etc.).—Esp.,
B A secret reception, Cod. Just. 12, 51, 17; David, Ambros. in Luc. 5, 38.—
II A holding back, relaining; esp. jurid. t. t., reservation: quidquid venditor recipere vult, nominatim recipi oportet: nam illa generalis receptio nihil prospicit, etc., Dig. 8, 4, 10.
Latin > French (Gaffiot 2016)
rĕceptĭō,¹⁶ ōnis, f. (recipio),
1 action de recevoir : quid tibi receptio ad te est meum virum ? Pl. As. 920, pourquoi recèles-tu mon mari ?
2 action de réserver, action de garder par devers soi : Ulp. Dig. 8, 4, 10.