εναντιώνομαι

Greek Monolingual

και εναντιούμαι (-όομαι) (AM ἐναντιοῦμαι, Μ και ἐναντιῶ και ἐναντιώνω)
αντιτίθεμαι, αντιτάσσομαι («ὡς οὐδενός ἐναντιουμένου», Αριστοφ.)
μσν.
Ι. ενεργ. ἐναντιῶ και ἐναντιώνω
1. είμαι αντίθετος
2. αντιτάσσομαι, εναντιώνομαι
3. αποκρούω, αντιστέκομαι
ΙΙ. μέσ. α) (μτβ.) αμφισβητώ
παραβαίνω
(για εχθρό) απωθώ, αποκρούω
β) (αμτβ.)
1. φέρνω αντιρρήσεις, αντιτάσσομαι, εναντιώνομαι
2. αντιστέκομαι
3. διαμαρτύρομαι, αγανακτώ
αρχ.
1. έχω αντίθετη ή διαφορετική γνώμη, αντιλέγω
2. είμαι δυσμενής, στρέφομαι εναντίον κάποιου.