κέφι

Greek Monolingual

το
1. καλή διάθεση, ευδιαθεσία, όρεξη («δεν έχω κέφι σήμερα»)
2. η κατάσταση αυτού που βρίσκεται στην αρχή μέθης, ευθυμία («ήλθε στο κέφι»)
3. φρ. α) «κάνω κέφι» ή «έρχομαι στο κέφι» — ευθυμώ, διασκεδάζω, είμαι ελαφρώς μεθυσμένος
β) «τον κάνω κέφι», «τήν κάνω κέφι» — μού αρέσει
γ) «πώς πάν' τα κέφια;» — είστε καλά; δ) «κάνει τη δουλειά του με κέφι» — εργάζεται με ζήλο, με ενδιαφέρον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. keyif «ευθυμία»].