δημεγέρτης
From LSJ
Ὁ κόσμος σκηνή, ὁ βίος πάροδος· ἦλθες, εἶδες, ἀπῆλθες → The world is a stage, life is your entrance: you came, you saw, you departed (Democritus fr. 115 D-K)
Greek (Liddell-Scott)
δημεγέρτης: -ου, ὁ, ἐγείρων τὸν λαόν, ἐπὶ κακῆς σημασίας, «ταράκτωρ τῆς πόλεως», Σχολ. Αἰσχύλ. Θήβ. 578.
Greek Monolingual
ο (AM δημεγέρτης, Μ και δημοεγέρτης)
αυτός που εξεγείρει τον λαό, που προκαλεί λαϊκή εξέγερση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δήμος + εγείρω].
