εξαπλώνω

Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei

Menander, Monostichoi, 277

Greek Monolingual

και ξαπλώνω (AM ἐξαπλῶ, -όω) απλώνω
1. απλώνω, τεντώνω σ' όλη την έκταση, ξετυλίγω
«οὐρανὸν ὡς δέρριν ἐξήπλωσε», Λουκάς)
2. (ειδ.) τεντώνω τα χέρια («τὰ χέρια της ἐξήπλωσεν στὸν τράχηλον τοῡ νέου»)
3. παθ. κατακλίνομαι, ξαπλώνω, πλαγιάζω («εἰς γῆν ἐξαπλωμένος», Διγ. Ακρίτ.)
μσν.- νεοελλ.
1. ξαπλώνω κάτω κάποιον
2. παθ. διαδίδομαι, επεκτείνομαι («ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο»)
μσν.
(για στράτευμα) παρατάσσω
αρχ.
1. ερμηνεύω, διευκρινίζω («ἐξαπλώνω ἀμφιβόλους λέξεις», Φίλ.)
2. ιατρ. (για δοθιήνα) ανοίγω, σχίζω, εγχειρίζω.