ἐπιστένω
Πολλοὶ μὲν εὐτυχοῦσιν, οὐ φρονοῦσι δέ → Multis adest fortuna, non prudentia → Viele sind im Glück und doch nicht bei Verstand
English (LSJ)
A groan or sigh at or in answer, ἐπὶ δ' ἔστενε δῆμος Il.24.776; ἐπέστενε δ' οὐρανὸς εὐρύς Hes.Th.679; lament over, τέκνοις E. Med.929, cf. Plu.Caes.21, etc. 2. c.acc., lament, S.Tr.947 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 984] = ἐπιστενάζω, Hes. Th. 679; Soph. Tr. 943; τί λίαν τοῖσδ' ἐπιστένεις τέκνοις Eur. Med. 929; auch in Prosa, Plut. Caes. 21, absol., Cat. min. 3 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιστένω: στενάζω ἐπί τινι ἢ μετά τι, ὡς ἔφατο κλαίουσ’ ἐπὶ δ’ ἔστενε δῆμος ἀπείρων Ἰλ. Ω. 776, πρβλ. Ἡσ. Θ. 679· τί δὴ τάλαινα τοῖσδ’ ἐπιστένεις τέκνοις; διὰ τί στενάζεις διὰ ταῦτα τὰ τέκνα; Εὐρ. Μήδ. 929, πρβλ. Πλουτ. Καίσ. 21, κλ. 2) μετ’ αἰτ., θρηνῶ, Σοφ. Τρ. 947.
French (Bailly abrégé)
impf. ἐπέστενον;
gémir sur, se lamenter sur, dat. ou acc..
Étymologie: ἐπί, στένω.
Greek Monolingual
ἐπιστένω (AM) στένω
θρηνώ για κάτι («τί δὴ τάλαινα τοῑσδ’ ἐπιστένεις τέκνοις;», Ευρ.)
αρχ.
στενάζω αμέσως μετά («ὡς ἔφατο κλαίουσ’ ἐπὶ δ’ ἔστενε δῆμος ἀπείρων», Ομ. Ιλ.).
