επιστομίζω
From LSJ
Θησεύς τινʹ ἡμάρτηκεν ἐς σʹ ἁμαρτίαν; (Euripides, Hippolytus 319) → Hath Theseus wronged thee in any wise?
Greek Monolingual
και απιστομίζω (AM ἐπιστομίζω) επίστομα
νεοελλ.
1. βάζω κάποιον επίστομα (ή απίστομα), με το στόμα, το πρόσωπο στο έδαφος, μπρούμυτα
2. πέφτω επίστομα, μπρούμυτα
3. μπαίνω μπροστά σε κάποιον και τον εμποδίζω
αρχ.-μσν.
1. φιμώνω, τοποθετώ χαλινάρι
2. αποστομώνω, κλείνω το στόμα κάποιου
αρχ.
1. χαλιναγωγώ, τιθασεύω
2. (για αυλητή) τοποθετώ το επιστόμιο στο στόμα μου.
