ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
ἰάτραινα, ἡ (ΑΜ)μσν.μαμμή, μαίααρχ.η γιατρός.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιατρός + κατάλ. -αινα (πρβλ. θέ-αινα, λύκ-αινα)].