κατακοιμώ

Greek Monolingual

κατακοιμῶ, -άω (Α)
1. κοιμάμαι χωρίς διακοπή, περνώ τη νύχτα «ξεῑνόν τινα χρήμασι πείσας κατεκοίμησε ἐς Ἀμφιάρεω», Ηρόδ.)
2. (συν. μτφ.) βάζω κάποιον να κοιμηθεί, αποκοιμίζω («οὐδέ... λάθα κατακοιμάσῃ», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + κοιμῶ «βάζω κάποιον να κοιμηθεί»].