μελαψός
From LSJ
ἀκμὴ οὐδὲ ἔχει γενέσεως ὑπόστασιν καθ' ἑαυτήν → the culmination has no power of originating by itself
ἀκμὴ οὐδὲ ἔχει γενέσεως ὑπόστασιν καθ' ἑαυτήν → the culmination has no power of originating by itself
-ή, -ό (Μ μελαμψός, -όν)
1. βαθιά, έντονα μελαχρινός
2. σκοτεινός, σκούρος, σκοτεινόχρωμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μελαμψός < μελαν-οψός (με συλλαβική ανομοίωση και τροπή του έρρινου ν σε χειλ. προ του ψ) < μέλας, -ανος + ὄψις.