νεκυαγωγός
From LSJ
ἄμπελον κόπτοντες τὴν περὶ τὸ ἱερὸν ἐσέβαλλον καὶ λίθους — → cutting down the vines 'round the sanctuary, they threw in rocks as well
English (LSJ)
όν,
A = νεκραγωγός, of Hermes, Tab.Defix.Aud. 242.10 (Carthage, iii A.D.).
Greek (Liddell-Scott)
νεκυαγωγός: ψυχοπομπός, Ἐπιγρ. Καρχ. ἐν Mus. Rhen. 1900, σ. 248 (πρβλ. 249).
Greek Monolingual
νεκυαγωγός, -όν (Α)
(για τον Ερμή) ψυχοπομπός, νεκραγωγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νέκυς «νεκρός» + ἀγωγός (< ἄγω), πρβλ. ιερ-αγωγός, νεκρ-αγωγός].
