ὑποψάθυρος
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A somewhat crumbling or friable, διαχωρήματα Hp.Prorrh.1.116 (codd. and Gal.), cf. Coac.598 (ὑποχωρ-ψάφαρον codd.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑποψάθῠρος: [ᾰ], -ον, μετρίως ψαθυρός, Ἱππ. Κωακ. Προγν. 218, πρβλ. Προρρ. 77· διάφορ. γραφ. ὑποψάφαρος, ἴδε Foës. Oec.
Greek Monolingual
-ον, Α
λίγο χαλαρός, λίγο μαλακός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ψαθυρός «εύθραστος, ευδιάλυτος»].
