τρελαίνω
From LSJ
Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις, ἂν μὴ νοῦς παρῇ → Quam nihil est disciplina, ni mens → Wie wenig taugt das Lernen, wenn Begabung fehlt
Greek Monolingual
και παλ. τ. τρελλαίνω Ν [[τρελ- (λ)ός]]
1. κάνω κάποιον τρελό, κάνω κάποιον να χάσει τα λογικά του («ο χαμός του παιδιού της τήν τρέλανε»)
2. βασανίζω, ταλαιπωρώ κάποιον πάρα πολύ, κάνω κάποιον να υποφέρει πολύ («τήν τρέλανε στο ξύλο»)
3. κάνω κάποιον να αισθανθεί παράφορη αγάπη ή επιθυμία για κάποιον ή για κάτι (α. «τον τρέλανε με τα νάζια της» β. «τρελαίνεται για τα γλέντια» γ. «τρελάθηκα μανούλα μου για μια γειτονοπούλα μου», δημ. τραγούδι)
4. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) τρελαμένος, -η, -ο
τρελός.
