τρελαίνω
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
Greek Monolingual
και παλ. τ. τρελλαίνω Ν [[τρελ- (λ)ός]]
1. κάνω κάποιον τρελό, κάνω κάποιον να χάσει τα λογικά του («ο χαμός του παιδιού της τήν τρέλανε»)
2. βασανίζω, ταλαιπωρώ κάποιον πάρα πολύ, κάνω κάποιον να υποφέρει πολύ («τήν τρέλανε στο ξύλο»)
3. κάνω κάποιον να αισθανθεί παράφορη αγάπη ή επιθυμία για κάποιον ή για κάτι (α. «τον τρέλανε με τα νάζια της» β. «τρελαίνεται για τα γλέντια» γ. «τρελάθηκα μανούλα μου για μια γειτονοπούλα μου», δημ. τραγούδι)
4. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) τρελαμένος, -η, -ο
τρελός.
