ὑπέκ
εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε → if someone is successful in his deeds, he casts a cause for sweet thoughts into the streams of the Muses
English (LSJ)
before a vowel ὑπέξ, (ὑπό, ἐκ) poet. Prep. with gen.,
A out from under, from beneath, away from, ὑπὲκ κακοῦ, θανάτοιο, etc., Il. 13.89, 15.628, al.; ὑπὲξ ἁλός A.R.4.933, cf. Q.S.4.402.
German (Pape)
[Seite 1185] und vor Vocalen ὑπέξ, c. gen., darunter heraus, unten hervor; ἵππους λύσασθ' ὑπὲξ ὀχέων Il. 8, 504; φεύγεσκεν ὑπὲκ Τρώων ὀρυμαγδοῦ 17, 461; νεκρὸν ὑπὲκ Τρώων ἔρυσεν 5;81; ῥύσαιτό σ' ὑπὲκ κακοῦ Od. 12, 107, u. oft, wie sp. D., μή τις ὑπὲκ κακότητος ἀλύξῃ Ap. Rh. 3, 608, u. sonst. Von Wolf gew. getrennt geschrieben, vgl. Spitzner exc. XVIII, 4.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπέκ: πρὸ φωνήεντος ὑπὲξ (ὑπό, ἐκ) ποιητ. πρόθ. μετὰ γεν., ὑποκάτωθεν, κάτωθεν ἔξω, μακρὰν ἀπό τινος, ὑπὲκ κακοῦ, θανάτοιο Ἰλ. Ν. 89, Π. 628, κ. ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
dev. une voy. ὑπέξ;
prép.
de dessous, du fond de, gén..
Étymologie: ὑπό, ἐκ.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
και, πριν από φωνήεν, ὑπέξ Α
(ποιητ. τ.) πρόθ. (με γεν.)
1. από κάτω («σκώληκες ὑπὲκ σοροῡ αὐγάζονται», Λεωνίδ. Ταρ.)
2. προς τα έξω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπό + ἐκ].
