φιλαγαθία
From LSJ
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
ἡ,
A love of goodness, Ph.2.136, PMon.6.72 (vi A. D.); benevolence, Sardis 7 No.4.30 (ii B. C.), BMus.Inscr.1032.48 (Teos, i B. C./i A. D.); εἴς τινας Sammelb.1106.6 (Ptol.): pl., Mem.Inst.Franc.67.34 (Aphroditopolis, i B. C.).
German (Pape)
[Seite 1273] ἡ, Liebe zum Guten, Clem. Alex.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλᾰγᾰθία: ἡ, τὸ φιλεῖν τὸ ἀγαθόν, ἡ ἀγάπη τοῦ ἀγαθοῦ, Φίλων 2. 136, Κλήμ. Ἀλεξ. 139, κλπ.
Greek Monolingual
ἡ, ΜΑ φιλάγαθος
η αγάπη για το αγαθό, για το καλό («ὁ Θεὸς τὴν μετάνοιαν ὑπὸ φιλαγαθίας ζητεῑ», Κλήμ. Αλ.).
