ἄθροισμα

From LSJ
Revision as of 17:15, 30 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2)

ἐν γενείου ξυλλογῇ τριχώματος → in the first harvest of a beard, in early manhood

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄθροισμα Medium diacritics: ἄθροισμα Low diacritics: άθροισμα Capitals: ΑΘΡΟΙΣΜΑ
Transliteration A: áthroisma Transliteration B: athroisma Transliteration C: athroisma Beta Code: a)/qroisma

English (LSJ)

τό,

   A that which is gathered, a gathering, ἀστῶν E.Or.874, cf. LXX 1 Ma.3.13; κυνῶν D.S.34.2.30.    2 process of aggregation, Pl.Tht.157b; aggregate, τέχνη ἄ. καταλήψεων Chrysipp.Stoic.2.23; ψυχὴ ἐννοιῶν καὶ προλήψεων ἄ. ib.2.228, cf. Gal.1.67; compound, Max. Tyr.40.5.    II in Epicur. philos., assemblage of atoms, Epicur. Fr.59, al.; esp. of the human organism, Id.Ep.1p.19U., al.

German (Pape)

[Seite 48] τό, Versammlung, λαοῦ Eur. Or. 872; Häufung, Masse, Plat. Theaet. 157 b.

Greek (Liddell-Scott)

ἄθροισμα: τὸ συναθροισθέν, συνάθροισις, λαοῦ, Εὐρ. Ὀρ. 874. 2) ἡ ἐνέργεια τῆς συναθροίσεως, Πλάτ. Θεαίτ. 157Β. ΙΙ. παρ’ Ἐπικούρ. τῷ φιλοσόφ. = ἡ συνδρομὴ τῶν ἀτόμων, Διογ. Λ. 8. 66.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
ce qui est rassemblé :
1 rassemblement, agglomération (de personnes, de peuples) ; assemblée de fidèles, église;
2 réunion, cohésion (de choses) ; dans la philo. épicurienne, concours des atomes.
Étymologie: ἀθροίζω.

Spanish (DGE)

-ματος, τό
I de pers. y seres vivos reunión, aglomeración c. gen. ἀστῶν E.Or.874, ἄ. καὶ ἐκκλησία πιστῶν LXX 1Ma.3.13, ἀνθρώπων D.C.11.4, τὸ τῶν χιλίων ἄ. la asamblea de los mil D.L.8.66, κυνῶν jauría D.S.34.2.30, τὸ ἄ. τῶν ἐκλεκτῶν la asamblea de los elegidos e.d. la Iglesia Clem.Al.Strom.7.5.29
conjunto de personas, colectivo A.D.Synt.260.9.
II de cosas
1 c. gen. acumulación, conjunto, suma ταλάντων D.S.11.47, τῆς χιόνος D.L.10.108
abs. σύνοδος, σύλλογος, ἄ., ἀγερμός Poll.9.142, ἰατρικὴ μὲν ἦν τὸ σύμπαν ἄ. la medicina era toda la colección (de observaciones), Gal.1.67, τὰ ἐπιμεριζόμενα, μέρη ὄντα ὅλου ἀθροίσματος lo que es parte, al serlo de un conjunto total A.D.Synt.43.8.
2 fil. unión, conjunto ᾧ ἀθροίσματι ἄνθρωπον τίθενται a cuyo conjunto (de individuos) llaman «hombre» Pl.Tht.157b, διὰ τὸ μικρῶν εἶναι καὶ πυκνῶν ἄ. πομφολύγων por ser un conjunto de glóbulos pequeños y compactos Plu.2.649c, ἄ. συγκεφαλαιωθέντων μερῶν Nicom.Ar.1.14.3, ἄ. καταλήψεων Chrysipp.Stoic.2.23, cf. 2.228, αὐτῶν Procl.in Ti.3.11.34
compuesto Max.Tyr.40.5.
3 entre los epicúreos conjunto de átomos, estructura atómica Epicur.Fr.[21] 2.8, esp. del cuerpo humano, Epicur.Ep.[2] 69, cf. 62.3, 63.3
estructura corporal D.L.10.63.

Greek Monotonic

ἄθροισμα: τό, συνάθροιση, μάζωξη· λαοῦ, σε Ευρ.