συνεξαιρέω
μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι ὄτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν → blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven (Matthew 5:3)
English (LSJ)
A take out together, help in removing, συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης Hdt.1.36; συμφόνευε καὶ συνεξαίρει δόμων E.Ion 1044:—Med., σ. τὸ προνοεῖσθαι take it away also, X.Cyn.5.28. 2 Act., help in taking, σ. τισὶ Σελλασίαν Id.HG7.4.12, cf. Th.2.29 (v.l. ξυνελεῖν) ; μετά τινος Ἀμφίπολιν Aeschin.2.32, cf. IG22.127.45; σ. δορί E.Ion61; Φρύγας Id.Tr.24; Τροίαν Isoc.9.18. II Med., help in rescuing, Plb.5.11.5.
Greek (Liddell-Scott)
συνεξαιρέω: ἐξάγω ὁμοῦ, συνεκβάλλω, συνεξελέειν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης Ἡρόδ. 1. 36. ― Μέσ., συμφόνευε καὶ συνεξαίρει δόμων Εὐρ. Ἴων 1044· σ. τὸ διανοεῖσθαι, ἀφαιρῶ ὁμοίως, Ξεν. Κυν. 5, 28. 2) βοηθῶ εἰς κατάληψιν ἤ κυρίευσιν, συγκυριεύω, σ. τινι πόλιν Ξεν. Ἑλλ. 7. 4, 12· μετά τινος· Αἰσχίν. 32. 28· οὕτω, σ. δορὶ Εὐρ. Ἴων 61· Φρύγας ὁ αὐτ. ἐν Τρῳ. 24· Τροίαν Ἰσοκρ. 192C. ΙΙ. διασώζω, ἀπολυτρώνω ὁμοῦ, Πολύβ. 5. 11, 5.
French (Bailly abrégé)
f. συνεξαιρήσω, ao.2 συνεξεῖλον, etc.
1 aider à faire disparaître;
2 aider à prendre, à détruire.
Étymologie: σύν, ἐξαιρέω.
Greek Monotonic
συνεξαιρέω: μέλ. -ήσω, αόρ. βʹ -εξεῖλον, Ιων. απαρ. -εξελέειν·
1. εξάγω μαζί, βγάζω από κοινού, βοηθώ στην απομάκρυνση, σε Ηρόδ. — Μέσ., σε Ευρ.· επίσης, αφαιρώ ομοίως, σε Ξεν.
2. βοηθώ στην κατάληψη ή την κυρίευση, σε Ευρ., Ξεν.
