ἄνις

English (LSJ)

   A = ἄνευ, Megarian in Ar.Ach.798,834, cf. IG14.432 (Tauromenium); also in late Poets, Lyc.350, Nic.Al.419, Epigr.Gr. 418.3.

German (Pape)

[Seite 238] böotisch für ἄνευ, so spricht der Megarer Ar. Ach. 799. Auch Lycophr. 350; Nic. Al. 419; Inscr.

Greek (Liddell-Scott)

ἄνις: ἄνευ, Μεγαρικὸν ἐν Ἀριστοφ. Ἀχ. 798, 834· ὡσαύτως παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, Λυκόφρ. 350, Νικ. Ἀλεξιφ. 419, Συλλ. Ἐπιγρ. 5172. 7.

French (Bailly abrégé)

adv.
béotien c. ἄνευ sans.

Spanish (DGE)

(ἄνῐς) -ιδος, ὁ

• Prosodia: [ᾰ-]
hombre, amante ἵνα Δωσοῦς μή μ' ἄνις ἀνδιχάσῃ ῥινοτόροις βέλεσιν para que el amante (Hefesto, e.e., el fuego) de la Generosa (Afrodita) no me abra con sus penetrantes dardos (en boca de una ostra), Philet. en PLouvr.inv.7733.6. < ἄνῐς ἀνισάζω > ἄνῐς
v. ἄνευ.

Greek Monolingual

ἄνις (Α)
άνευ.

Greek Monotonic

ἄνις: Μεγαρ. αντί ἄνευ, σε Αριστοφ.