ἐκπεραίνω
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
English (LSJ)
A finish off, A.Fr.78; βίοτον E.HF428 (lyr.):—Pass., of oracles, to befulfilled, Id.Ion785, Cyc.696; of works, to be accomplished, X.An.5.1.13.
German (Pape)
[Seite 771] ganz durch-, zu Ende bringen; βίον Eur. Herc. Fur. 428; πράγματα Plat. epist. VII, 333 b; ἢν ταῦτα ἡμῖν μὴ περαίνηται, wenn dies nicht ins Werk gesetzt wird, Xen. An. 5, 1, 13; χρησμὸς ἐκπεραίνεται, geht in Erfüllung, Eur. Ion 799; Cycl. 696.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπεραίνω: μέλλ. -ᾰνῶ, φέρω εἰς πέρας, τελειώνω, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 72· βίοτον Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 428: - Παθ. ἐπὶ χρησμῶν, ἐκπληροῦμαι, Εὐρ. Ἴων 785, Κύκλ. 696· ἐπὶ ἔργων, συντελοῦμαι, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 13.
French (Bailly abrégé)
conduire à terme, achever, accomplir.
Étymologie: ἐκ, περαίνω.
Spanish (DGE)
1 llevar a cabo, realizar Λέσβιον φατνώματι κῦμ' ... ἐκπεραινέτω que realice en el artesonado una moldura lesbia A.Fr.78, οὐκ ὀλίγα πράγματα Pl.Ep.333b, en v. pas. πῶς δ' ὁ χρησμὸς ἐκπεραίνεται σαφέστερόν μοι E.Io 785, cf. Cyc.696, ἢν ... μὴ ἐκπεραίνηται ὥστε ἀρκεῖν πλοῖα si no son construidas naves suficientes X.An.5.1.13.
2 terminar ἵν' ἐκπεραίνει τάλας βίοτον donde está terminando su vida el desdichado E.HF 428.
Greek Monolingual
ἐκπεραίνω (AM)
πραγματοποιώ, επαληθεύω
αρχ.
1. τελειώνω
2. (για έργο) συντελούμαι.
Greek Monotonic
ἐκπεραίνω: μέλ. -ᾰνῶ, φέρνω εις πέρας, τελειώνω, σε Ευρ. — Παθ., ολοκληρώνομαι, εκπληρώνομαι, πραγματοποιούμαι, στον ίδ., σε Ξεν.
