τειχιόεις

English (LSJ)

εσσα, εν,

   A high-walled, of towns, Il.2.559,646.

German (Pape)

[Seite 1081] εσσα, εν, mit Mauern umgeben, geschützt, Beiwort fester Städte, wie Tiryns u. Gortyn, Il. 2, 559. 646.

Greek (Liddell-Scott)

τειχῐόεις: εσσα, εν, ὁ τετειχισμένος, ἐπὶ πόλεων, Ἰλ. Β. 559. 646.

French (Bailly abrégé)

όεσσα, όεν;
entouré de murs, de remparts.
Étymologie: τεῖχος.

English (Autenrieth)

εσσα, εν: walled, well walled, well fortified, Il. 2.559 and 646.

Greek Monolingual

-εσσα, -εν, Α
καλά οχυρωμένος («Τίρυνθα τειχιόεσσαν», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τεῖχος + κατάλ. -όεις. Η μορφή του τ. τειχιόεις (αντί τειχόεις) οφείλεται σε μετρικούς λόγους].

Greek Monotonic

τειχῐόεις: -εσσα, -εν (τεῖχος), περιτειχισμένος με ψηλά τείχη, σε Ομήρ. Ιλ.