καθοσιόω

From LSJ
Revision as of 07:00, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2b)

Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau

Menander, Monostichoi, 261
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: καθοσιόω Medium diacritics: καθοσιόω Low diacritics: καθοσιόω Capitals: ΚΑΘΟΣΙΟΩ
Transliteration A: kathosióō Transliteration B: kathosioō Transliteration C: kathosioo Beta Code: kaqosio/w

English (LSJ)

   A dedicate, ἄγαλμα Poll.1.11, cf. OGI 383.109, al. (Commagene, i B. C.), SIG799.6 (Cyzicus, i A. D.):—Med., ὃν τοῖσδε βωμοῖς θεὰ καθωσιώσατο E.IT1320:—Pass., ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη Ar.Pl.661, cf. D.H.2.23; καθωσιωμένος τινί devoted, of a person, Hdn.7.6.4; -ωμένοι νόμοι Ph.2.581; στρατιῶται Just.Edict.13.9.    2 betroth, J.BJ1.24.5.    3 κ. πόλιν καθαρμοῖς purify, Plu.Sol.12.

German (Pape)

[Seite 1289] heiligen, weihen, opfern, πόπανα καὶ θύματα καθωσιώθη Ar. Plut. 660, Sp., wie D. Hal. 2, 23; auch im med., Eur. I. T. 4320; sich weihen, τινί, z. B. φίλτατόν τε ὄντα καὶ καθωσιωμένον τῷ Μαξιμίνῳ Hdn. 7, 6, 10; – reinigen, τὴν πόλιν καθαρμοῖς Plut. Sol. 12.

Greek (Liddell-Scott)

καθοσιόω: ὡς τὸ καθιερόω, ἀνατίθημι, ἀφιερῶ, ἄγαλμα Πολυδ. Α΄, 11: - Μέσ., ὃν θεῷ καθωσιώσατο Εὐρ. Ι. Τ. 1320: Παθ., ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη Ἀριστοφ. Πλ. 661, πρβλ. Διον. Ἁλ. 2. 23· καθωσιωμένος τινί, ἀφωσιωμένος εἴς τινα, ἐπὶ προσώπων, Ἡρῳδιαν. 7. 6, πρβλ. Εὐστ. Ἱστ. Ἐκκλ. 9. 1. 2) καθ. πόλιν καθαρμοῖς, ἁγνίζειν, Πλουτ. Σόλων 12.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 consacrer, offrir en sacrifice;
2 sanctifier, purifier, acc.;
Moy. καθοσιόομαι-οῦμαι faire consacrer pour soi.
Étymologie: κατά, ὁσιόω.

Russian (Dvoretsky)

κᾰθοσιόω: 1) посвящать, обрекать в жертву: ὃν τοῖσδε βωμοῖς θεὰ καθωσιώσατο Eur. его (Ореста) богиня (Артемида) обрекла себе в жертву (для заклания) на этих алтарях; ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη Arph. когда жертвенные пироги и подношения будут возложены на алтарь;
2) культ. очищать (τὴν πόλιν καθαρμοῖς Plut.).