κατεναίρω

From LSJ
Revision as of 13:40, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (nl)

Οἷς μὲν δίδωσιν, οἷς δ' ἀφαιρεῖται τύχηFortuna multos spoliat, alios munerat → Den einen gibt, den andern aber nimmt das Glück

Menander, Monostichoi, 428

German (Pape)

[Seite 1395] tödten; aor., κατήναρές με Soph. Ant. 863; sp. D., Callim. Apoll. 101 Orph. Arg. 664. – Med., dasselbe; κατενήρατο χαλκῷ τινά Od. 11, 518; Nic. Al. 400; Ep. ad. 695 (App. 306).

French (Bailly abrégé)

f. κατεναρῶ, ao. κατένηρα, ao.2 κατήναρον;
tuer, acc.;
Moy. κατεναίρομαι (ao. κατενηράμην) m. sign.
Étymologie: κατά, ἐναίρω.

English (Autenrieth)

mid. aor. κατενήρατο: slay, Od. 11.519†.

Greek Monolingual

κατεναίρω (Α)
(ενεργ. και μέσ.) φονεύω, σκοτώνω (α. «θανὼν ἔτ' οὖσαν κατήναρές με», Σοφ.
β. «Τηλεφίδην κατενήρατο χαλκῷ», Ομ. Οδ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + ἐν-αίρω «φονεύω»].

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κατ-εναίρω, ook med., aor. med. 3 sing. κατεννήρατο, doden, vernietigen.