ἀνδρόμεος

From LSJ
Revision as of 16:28, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (1)

σμικρὰ ὀνείρατα λέλειπται → faint and shadowy traces remain, small vestiges remain

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνδρόμεος Medium diacritics: ἀνδρόμεος Low diacritics: ανδρόμεος Capitals: ΑΝΔΡΟΜΕΟΣ
Transliteration A: andrómeos Transliteration B: andromeos Transliteration C: andromeos Beta Code: a)ndro/meos

English (LSJ)

α, ον, (ἀνήρ)

   A human, κρέα, αἷμα, χρὼς ἀ., Od.9.297, 22.19, Il.20.100; ψωμοὶ ἀ. gobbets of man's flesh, Od.9.374; ὅμιλος ἁ. throng of men, Il.11.538; ἀ. κεφαλή Emp.134; αὐδή, ἐνοπή, A.R.1.258,4.581.    II ἀνδρόμεον· ἱμάτιον (Cret.), Hsch. (-μεο- cognate with Skt. -máya- in hiraṇ-máya- 'golden', etc.)

German (Pape)

[Seite 218] zum Menschen gehörig, Hom. κρέα, Menschenfleisch, Od. 9, 297. 347; ψωμοί 374; αἷμα, Menschenblut, 22, 19; χρώς Il. 20, 100; ὅμιλος. Männerschaar, 11, 538; κεφαλή Empedocl. 295; σάρξ Apollonds. 18 (IX, 281); φωνή Iul. Aeg. 10 (VI, 67); αὐδή, ἐνοπή, Ap. Rh. 1, 258. 4, 581.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνδρόμεος: -α, -ον, (ἀνήρ) ἀνθρώπινος, κρέα, αἷμα, χρὼς ἀνδρ. Ὀδ. Ι. 297, Χ. 19, Ἰλ. Ν. 20. 100· ψωμοὶ τ’ ἀνδρόμεοι, τεμάχια ἀνθρωπίνων κρεῶν, Ὀδ. Ι. 374· ὅμιλον ἀνδρόμεον, ὅμιλ. ἐξ ἀνδρῶν, Ἰλ. Α. 538· ἀνδρ. κεφαλή Ἐμπεδ. 392.· αὐδή, ἐνοπὴ Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 258, Δ. 581.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
d’homme, humain ; ὅμιλος ἀνδρόμεος IL foule d’hommes.
Étymologie: ἀνήρ.

English (Autenrieth)

ον (ἀνὴρ): of a man or men, human; αἷμα, χρώς, also ὅμῖλος, Il. 11.538; ψωμοί, morsels ‘of human flesh,’ Od. 9.374.

Spanish (DGE)

-α, -ον
1 de partes o elementos del cuerpo humano χρώς Il.20.100, κρέα Od.9.297, αἷμα Od.22.19, Hes.Sc.256, ψωμοί τ' ἀνδρόμεοι trozos de carne humana, Od.9.374, κεφαλή Emp.B 134
quizá como subst. ἥμερον ἦθος ... ἔμμορον ἀνδρομέων dulce carácter ... lleno de humanidad, Fun.Mon.1041.5 (Atenas II/III d.C.)
de otras cosas ὅμιλος ἀνδρόμεος una multitud de hombres, Il.11.538, αὐδή A.R.1.258, ἐνοπή A.R.4.581, μολπή Nonn.D.22.45.
2 ἀνδρόμεον· cret. ἱμάτιον Hsch.

Greek Monolingual

ἀνδρόμεος, -έα, -ον (Α)
ανθρώπινος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανήρ, ανδρός + επίθημα -μεος, το οποίο συνδέεται πιθ. με το αρχ. ινδ. -maya].

Russian (Dvoretsky)

ἀνδρόμεος: человеческий (αἷμα, χρώς Hom.; κεφαλή Emped.; φωνή Anth.): ὅμιλος ἀ. Hom. толпа людей.