ὀσμύλος

Λάλει τὰ μέτρια, μὴ λάλει δ', ἃ μή σε δεῖ → Modestus sermo, et qualis deceat, sit tuus → Sprich maßvoll, spricht nicht aus, was unanständig ist

Menander, Monostichoi, 328

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ὀσμύλος	Medium diacritics: ὀσμύλος	Low diacritics: οσμύλος	Capitals: ΟΣΜΥΛΟΣ
Transliteration A: osmýlos	Transliteration B: osmylos	Transliteration C: osmylos	Beta Code: o)smu/los

English (LSJ)

(parox.), ὁ, = foreg., Id. ap. Ath.7.318e, Ael.NA5.44, Opp.H.1.307,310. II v. l. for μορμύρος, Arist.HA570b20, cf. Ael.NA9.45.

[Seite 396] ὁ, = ὀσμύλη; Opp. Hal. 1, 307; Ael. A. 5, 44.

ὀσμύλος: ὁ, διάφ. γραφ. ἀντὶ μόρμυρος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 17, 7, πρβλ. Αἰλ. π. Ζ. 5. 44., 9. 45.

ου (ὁ) :
sorte de polype de mer qui exhale une odeur forte, poisson.
Étymologie: ὀσμή.

ὀσμύλος, ὁ (Α)
1. είδος πολύποδα, η οσμύλη
2. (δ. ανάγν.) μορμύρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀσμή + επίθημα -ύλος (πρβλ. αρκτ-ύλος)].

ὀσμύλος: ὁ Arst. = ὀσμύλη.