κέσκεον

English (LSJ)

τό,

   A tow, Herod.9a; κέσκι<ον>, Hsch.

Greek Monolingual

κέσκεον και κεσκίον, τὸ (Α)
το στουπί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κέσ-κεσ-ον, τ. με αναδιπλασιασμένο θ. κεσ- που ανάγεται σε ΙΕ ρίζα kes- «ξύνω, χτενίζω» (πρβλ. αρχ. σλαβ. češo «χτενίζω», πιθ. χεττ. kišāi «χτενίζω», τσεχ. pa-čes «στουπί», λιθουαν. kasa «πλεξούδα, κοτσίδα» κ.ά.). Από παρεκτεταμένη μορφή ks-en- της ίδιας ρίζας προέκυψε στην ελλ. το ξαίνω, ενώ από άλλη παρεκτεταμένη μορφή ks-es το ξέω].

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: tow (Herod. 9a), κέσκι<ον> στυπεῖον, τὸ ἀποκτένισμα τοῦ λινοῦ H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Popular reduplicated formation (cf. Schwyzer 423) < *κέσ-κεσ-ο-ν to a verb for comb, hackel, scratch in OCS češǫ (yot-present), česati, perh also in Hitt. kišāi-, IE. *kes-, with the verbal nouns Czech. pa-čes tow, Lith. kasà plait, braid (IE. *kos-ā), MIr. cīr f. (*kēs-rā), perh. also Hitt. kišri- name of something of wool; other forms Pok. 585, Vasmer Russ. et. Wb. s. česátь, W.-Hofmann s. carrō. - A lengthening is ξέω; s. also ξαίνω, ξύω. --A reduplicated *κεσ-κεσ- is an improbable IE structure; I think that -εον derives from Pre-Greek -ay-on (Beekes, Pre-Greek Suffixes sub -αι-\/ε(ι)-) ωηιχη γανε -ε(ι)ον. So the word is Pre-Greek.