σάν

From LSJ
Revision as of 00:55, 10 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (1b)

Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten

Menander, Monostichoi, 432

Greek (Liddell-Scott)

σάν: ἴδε ὑπὸ τὸ στοιχεῖον Σσ Β. [ᾰ, ἴδε παρ’ Ἀθην. 454F].

French (Bailly abrégé)

(τό) :
nom dorien du sigma.
Étymologie: cf. hébr. shin ; sa forme M dérive du șade.

English (Slater)

σάν Doric name for the letter sigma. πρὶν μὲν ἕρπε σχοινοτένειά τ' ἀοιδὰ διθυράμβων καὶ τὸ σὰν κίβδηλον ἀνθρώποισιν ἀπὸ στομάτων (a ref. either to ἄσιγμοι ᾠδαί, Athen. 455c, or to mispronounciation of sigma, Wil.) Δ. 2. 3.

Greek Monolingual

(III)
τὸ, Α
δωρική ονομασία του γράμματος σίγμα («τὸ Δωριέες μὲν σὰν καλέουσι, Ἴωνες δὲ σίγμα», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εβραϊκό šīn].

Greek Monotonic

σάν: βλ. Σ, σ I.

Russian (Dvoretsky)

σάν: (ᾰ) τό indecl. сан (дорическое название буквы σ) Her.

Frisk Etymological English

Grammatical information: name of a letter
Meaning: Dor. name for Ion. σίγμα (Hdt. 1, 139).
Compounds: σαμ-φόρας, -ου m. "Σάν -wearer", horse, with a σάν inburnt (Ar.; cf. Fraenkel Nom. ag. 2, 143).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Semit.
Etymology: From Semit. (Hebr. šīn). -- On the sign σαμπῖ (= 900), from Byz. σὰν (= ὡς ἄν like) and πῖ, Schwyzer 149.

Middle Liddell

v. Σ ς