taciturnitas

Latin > English (Lewis & Short)

tăcĭturnĭtas: ātis, f. taciturnus,
I a being or keeping silent, silence, taciturnity (class.; opp. oratio), Cic. Sest. 18: taciturnitatem alicujus experiri, id. Brut. 65, 231: curiae taciturnitas annua, id. Pis. 14, 32: vocis exspectas contumeliam, cum sis gravissimo judicio taciturnitatis oppressus? id. Cat. 1, 7, 16: taciturnitas testium, id. Rosc. Com. 5, 14: taciturnitas imitatur confessionem, id. Inv. 1, 32, 54: suspitionem mihi majorem tua taciturnitas attulerat, id. Att. 7, 8, 1: taciturnitas pudorque, Suet. Ner. 23: quid foret Iliae Mavortisque puer, si taciturnitas Obstaret meritis invida Romuli, i. e. silence on the part of poets, Hor. C. 4, 8, 23 et saep.: opus est Fide et taciturnitate, Ter. And. 1, 1, 7: nosti hominis tarditatem et taciturnitatem, Cic. Fam. 1, 5, b, 2; Aur. Vict. Epit. 1 med.; cf.: desideravit Maecenatis taciturnitatem, Suet. Aug. 66. — Plur.: sed paucorum taciturnitatibus tradidisse sacrorum ritus, Arn. 5, 168.

Latin > French (Gaffiot 2016)

tăcĭturnĭtās,¹² ātis, f. (taciturnus), action de garder le silence, silence : Cic. Sest. 40 ; Cat. 1, 16 ; Att. 7, 8, 1 || discrétion : alicujus taciturnitatem experiri Cic. Br. 231, mettre la discrétion de qqn à l’épreuve || caractère renfermé : Cic. Fam. 1, 5, 2.

Latin > German (Georges)

taciturnitās, ātis, f. (taciturnus), I) das Schweigen, Stillschweigen, testium, Cic.: curiae, Cic.: taciturnitas pudorque quorundam, Suet. – II) die Verschwiegenheit, als Tugend, die Schweigsamkeit, opus est fide ac taciturnitate, Ter.: nosti hominis taciturnitatem, Cic.: Plur., mysteria non omnibus vulgo sed paucorum taciturnitatibus tradere, Arnob. 5, 18.

Latin > English

taciturnitas taciturnitatis N F :: maintaining silence