κοιλόφωνος
From LSJ
English (LSJ)
ον,
A hollowvoiced, Hsch.s.v. ληκυθιστής. Adv. -νως, λαρυγγίζειν Phld.Rh.1.200 S.
German (Pape)
[Seite 1467] mit hohler Stimme, Hesych. v. ληκυθιστής.
Greek (Liddell-Scott)
κοιλόφωνος: -ον, ἔχων κοίλην, ὑπόκωφον, βαθεῖαν φωνήν, Ἡσύχ. ἐν λέξ. ληκυθιστής.
Greek Monolingual
κοιλόφωνος, -ον (Α)
αυτός που έχει βαθιά, υπόκωφη φωνή.
επίρρ...
κοιλοφώνως (Α)
με βαθιά, υπόκωφη φωνή («κοιλοφώνως λαρυγγίζειν», Φιλόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + -φωνος (< φωνή), πρβλ. βαθύ-φωνος, μεσό-φωνος].
