ἐπίζευξις
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
εως, ἡ,
A fastening together, joining, Thphr.HP2.6.1, prob. for ἐπίδεσιςin Paul.Aeg.6.97. II. Gramm., repetition of a word, Hdn. Fig.p.99 S., Phoeb.Fig.1.3. III. addition, τοῦ τόπου A.D.Synt. 336.10, cf. Ptol. Tetr.1.
German (Pape)
[Seite 941] ἠ, Verbindung, Theophr.; bei Ael. Hdn. in Villois. Anecd. II p. 94 Wiederholung.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίζευξις: -εως, ἐπίδεσις, ἐν τῇ ἐπιζεύξει τῶν ἐπιτιθεμένων (φοινίκων) Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 2. 6, 1. ΙΙ. παρὰ Γραμμ., ἡ ἐπανάληψις λέξεως, «ἐπίζευξις δὲ ὅταν τὰ προκείμενα ὀνόματα διαλαμβάνοντες τὴν ἐπιφορὰν ἐμφαντικωτέραν ποιησώμεθα, οἷον ῾Θῆβαι δέ, Θῆβαι, πόλις ἀστυγείιων, μεθ’ ἡμέραν ἐκ μέσης τῆς Ἑλλάδος ἀνηρπάσθη᾿ (Αἰσχίν. 72. 30)» Ἡρῳδιαν. περὶ Σχημάτ. ἐν Ρήτορσι (Walz) τ. 8, σ. 603, 13.
Greek Monolingual
ἐπίζευξις, ή (Α) επιζευγνύω
1. δέσιμο, σύνδεση
2. επανάληψη λέξης για έμφαση («Θῆβαι δέ, Θῆβαι, πόλις ἀστυγείτων, μεθ’ ἡμέραν ἐκ μέσης τῆς Ἑλλάδος ἀνηρπάσθη»).
