κακοδοξέω

English (LSJ)

   A to be in ill repute, X.Mem.1.7.2, Muson.Fr.9p.47H., Sch.E.Andr.777.

German (Pape)

[Seite 1299] in schlechtem Rufe stehen, Xen. Mem. 3, 6, 17.

Greek (Liddell-Scott)

κᾰκοδοξέω: ἔχω κακὴν φήμην, Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 2., 3. 6, 17. 2) = κακόδοξός εἰμι, Ἀθαν. Ι. 220Α.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
avoir une mauvaise réputation.
Étymologie: κακόδοξος.

Greek Monotonic

κᾰκοδοξέω: έχω κακή φήμη, σε Ξεν.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κακοδοξέω [κακόδοξος] een slechte reputatie hebben.

Russian (Dvoretsky)

κᾰκοδοξέω: иметь дурную славу, быть на плохом счету (οἱ κακοδοξοῦντες καὶ καταφρονούμενοι Xen.).

Middle Liddell

κᾰκοδοξέω,
to be in bad repute, Xen.