πύριος
From LSJ
οὕτως ἐξ ἐχθρῶν αὐτοκτόνα πέμπετο δῶρα, ἐν χάριτος προφάσει μοῖραν ἔχοντα μόρου → thus mutual gifts that bring death were bestowed by enemies, gifts that brought the lot of death in the name of a favor
English (LSJ)
[ῠ], α, ον,= πύρινος (πῦρ), Iamb.Myst.2.7, Dam.Pr.9. Adv. A -ίως Iamb.Myst.2.4 (s.v.l.).
Greek (Liddell-Scott)
πύριος: -α, -ον, = πύρινος, (πῦρ) Ἰάμβλ. περὶ Μυστ. 7, Συνεσ. Ὕμν. 3. 373, κτλ.
Greek Monolingual
-ία, -ον, ΜΑ πῡρ
1. ο πύρινος
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ πύριον
η τσακμακόπετρα.
επίρρ...
πυρίως Α
με φωτιά.