χύτης

English (LSJ)

[ῠ], ου, ὁ,    A metal-caster, Gloss.

German (Pape)

[Seite 1385] ὁ, der Gießende, das Werkzeug zum Gießen, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

χύτης: [ῠ], -ου, ὁ, ὁ χύνων μέταλλα εἰς τύπους, Συλλ. Ἐπιγραφ. 8971.

Greek Monolingual

ο, ΝΜΑ
τεχνικός που διενεργεί χύτευση
νεοελλ.
φρ. «πυρετός χυτών μετάλλου»
ιατρ. υψηλός πυρετός μέχρι 40° που εμφανίζεται σε εργαζομένους, μετά από τη χύτευση βαρέων μετάλλων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. χυ- της μηδενισμένης βαθμίδας της ρίζας του ρ. χέω + κατάλ. -της].