σπουδαρχίας
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
A v. σπουδάρχης.
German (Pape)
[Seite 925] ὁ, = σπουδαρχίδης, B. A. 83. Vgl. σπουδάρχης.
Greek (Liddell-Scott)
σπουδαρχίας: ὁ, ἴδε σπουδάρχης, «κατὰ σπουδὴν ἄρχοντες» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
ὁ, Α
σπουδάρχης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σπουδάρχης + επίθημα -ίας (πρβλ. πραγματ-ίας)].
